1 ज्यानकेरीन जेवी काय गोवाय देणारान ओहलो मुठलो वादलो आपु कोंड रेनोह, ते आवो, एकेक रोकणार वोस्तु एने फासाड़नार पापाह सेटो केरीन, ती दुवेड़ जी माय आपुह दोवेड़नो हे, दिर केरीन दोवेड़ता, 2 एने बोरहाह बाणावणार एने खेरो केरनार यीशुन उगे टिंगते रेता, जो ती खुसीन केरता जी तान ओंगाण दिरेल ईतो, लाज ने काईच चिन्ता नाह केरीन खुरूसखाम ने दुख विठेल, एने बोगवानान राजगादिन जीवड़े उगे जाय बुहेल हे।
3 तानकेरीन ता पोर मोन लागाड़ो, जो आपणा विरोदा माय पापीन ओलो विरोद वेठ लियेल काय तुमू नाराज एन ईमोत नाय सोड़ दिहो। 4 पाप ने विरोद माय तुमूह ओलो वेठणे नाह पोड़नो काय तुमूह लुय वोयाड़ने पोड़नो एय; 5 एने तुमू ती हिकेह, जी तुमूह बेटाख ने गेत जुड़ेह, विहरी जायेल हेते:
12 केरीन डिल्ला आथाह एने कोमजोर गुटण्याह सिदा किरो, 13 एने तुमरा पायान केरता सिदी वाट बाणावो काय लेंगड़ो बोटकी नाय पुण हाजो हुदरी जाय।
14 आखा हेऱ्या मेल किरो, एने ता चोखालाह होदणारे बुणो जान बिगेर कुण मालीकाह केदीच नाय देख सेकी। 15 हास केरीन देखती रिवो, ओहलो नाय एय काय कुण बी बोगवानान गीणीह रेन एंजाणल्यो रेय जाय, नाहते ईखेह मानलो मुल फुटीन तेकलीत देय, एने तान द्वारे मोकतास माणहे एठा एय जाती। 16 ओहलो नाय एय काय ईखेह जाण सिनालो केरनार, नाहते एसाव ने गेत विण देरमी रेय जो एक टेमान रोटान बोदले तान पेल पायदा एणेन पोद वेच दिनो। 17 [a]तुमू जाणतेह काय पासाण रेन जेवी तो बोरकेत लेणे हुद्यो ते नेचो गेणाय गीयो, एने रेड़ रेड़ीन बोरकेत सापड़ावणे हुद्यो, पुण तो तान किरेल ने पासतावो नाह किर सीक्यो।
18 तुमू ते ता बोयड़ान आहने, जो सापेल सेकताला, एने आक्ठा केरीन उजालो ईतो, एने काल्ली गटा, एने आंदारो, एने वादोणान आहने, 19 एने पावलीन आवाज, एने बोलनारान ओहला बोलान आहने नाह आवा, जाह होमेलनारे विन्ता केऱ्या काय एवी आमु हेऱ्या उंजु वातु नाय केरने जुवे। 20 काहाकाय ता ता उकुमाह नाह वेठ सेकना: “केदी काल्लो जेनवेर बी बोयड़ाह सापली ते ताह देगड़ा केरीन देती।” 21 एने तो दर्शन बियावी ओहलो एतो काय मुसा केयो, “मी जुलोम बिथु एने कापथु।”
22 पुण तुमू सियोन बोयड़ान आहने, एने जीवताला बोगवानान हियोर, हेरगा मायवालो यरूशलेम एने एजारो हेरोगदुत ने खुसीन सबा माय पुचेल हेते। 23 एने ता पहिलोठान सादो पुंचो एने मोंडली, ज्युन नावे हेरगा माय लेखायेल हेते, एने आखान नियाव केरनार बोगवाना फाय, एने खेरा ईयेल देरमीन जीव, 24 एने नोवाला वायदान विच माय यीशु एने हितेड़नेन ता लुय ने आहने आवाह, जो हाबीलान लुयाह रेन हाजी वातु किथे।
25 हास केरीन रिवो, एने ता केणाराह हेऱ्या रेन मुय मा फिरावो, काहाकाय ता माणहे देरती पोर चेतावणी आपणाराह रेन मुय फिरावीन नाह वोच सेकना, ते आपु हेरगा माय रेन चेतावणी आपणाराह रेन मुय फिरावीन किहीक वोच सेकहु? 26 तुलबूखे ते तान बोल देरतीह आलाड़ दियेल एतो, पुण एवी तो जो वायदो किरेल हे, “एक वार पुशो मी देरतीह उलोस नाह पुण जुगाह बी आलाड़ देह।” 27 एने ज्य वाक्य “एक वार पोशो” ज्यी वातुह देखाड़ीह काय जी वोस्तु आल जाथे, ती बुणेल वोस्तु हेत्यु तानकेरीन टेल जाती; काहाकाय जी वोस्तु आलेत नाह, मोजबुत बोणीन रेय। 28 जेवी आपुह एक ओहलो राज जुड़ने बाजरेनोह जो केदी आलेस नाय। ते आवो आपु दन्यवादी एय जाता, एने बोक्ती, एने बिय हेऱ्या बोगवानान ओहली आरादना केरता जाकेरीन तो खुस ईथे; 29 काहाकाय आपणो बोगवान खेतेम केरनार आक्ठो हे।
<- इब्रानियो 11इब्रानियो 13 ->-
a 12:17 तो ताह हुद्यो; नाहते तो बोरकेत सापड़ावणेन केरता कोसीत किऱ्यो।