1 जेवी ता यरूशलेम ने आहने पोचना, एने जेतुन बोयड़ा पोर बेथफगेन आहने आवा, तेवी यीशु दुय चेलाह ज्य केयीन मुकल्यो। 2 तुमू सोमोरल्या गावा माय जावो, ता पोचताच तुमूह ताहरी एक गेदड़ो बांद मिलेल, एने ती हेऱ्यो पाठड़ो सापड़ी; ताह सोड़ीन मार फाय लीयावज्यो। 3 केदी तुमूह ईखेह काह फुसी, ताहार किज्यो, मालीकाह ज्यान गिरेज हे, ते तो जालुस मोकली देय। 4 ज्यो ज्यानकेरता एनो काय ज्यो वचन जाणकारान द्वारे केवाय जायेल एतो, तो पुरो एय:
6 तेवी चेला जाईन यीशु जीहे कियेल एतो तिहेच केऱ्या। 7 गेदड़ान पाठड़ाह लावा, एने ता पोर तान फाड़का टाक्या; यीशु ता पोर बोह गीयो। 8 एने मोकतास माणहे जान तान फाड़का वाटी पोर आथऱ्या, एने थोड़ाक माणहे जाड़ा पोर रेन डालख्या काटीन वाटी पोर आथऱ्या। 9 जी गेरदी ओंगाण ओंगाण जाताली एने पासाण पासाण चालताली आयड़ी आयड़ीन केताली, “दाऊदान बेटाख ने होसन्ना”[b] मतलब आमुह तु सुटकारो आप बोरकेतवालो हे तो जो मालीक ने नाव से आवीह, हेरगा माय होसन्ना!
10 जेवी यीशु यरूशलेम माय पोचनो, ते आखा हेयराम पुकार एय गीयो; एने माणहे केणे बाज गीया, “ज्यो कुण हे?”
11 माणहे केणे बाज गीया, “ज्यो गेलीलान नासरत मायवालो जाणकार यीशु हे।”
12 उवतो यीशु मोंदिर माय गीयो, एने ता आखाह, जा लेन देन केरताला, ताह बाहेर काड़ दिनो, एने पेरवाह वेचणारान पाटला उलटाव दिनो। 13 एने ताह केयो, “वचन माय लिखेल हे, मारो गेर विन्तान गेर केवाय, पुण तुमू ताह डाकुन पाड़ावो बाणाव मेल्याह![~3~]”
14 ओवता आंदला एने लेंगड़ा मोंदिरा माय यीशु फाय आवा, एने ताह तो हुदाऱ्यो। 15 पुण जेवी मुखी चाकऱ्या एने देरेमगुरू ज्या कामाह, जा तो किरेल हे, एने सोराह मोंदिर माय दाऊदान बेटाख ने होसन्ना आयेड़ताला देख्या, ते रागा माय बोराय गीया, 16 यीशु ताह केयो, “होव,” [~4~]
17 तेवी यीशु ताह सोड़ीन हेयरान बाहेर बेतनिया माय गीयो, एने ता रात हुवनो।
18 जेवी विगोस यीशु हेयराम आवतालो, तेवी यीशुह बुख लागी। 19 एने वाटीन दिड़े एक अंजीरान जाड़ देखीन तो तान आहने गीयो, पुण ताह पांटा सोड़ीन कायच नाह देखीन केयो, “एवी रेन तार पोर केदीच फोल नाय लागी।” एने अंजीरान जाड़ तुलेचबूखे हुक गीयो।
20 ज्यो देखीन चेला बोंगला गीया एने केया, “ज्यो अंजीरान जाड़ चालोच किहीक हुक गीयो?”
21 [~5~]यीशु ताह केयो, “मी तुमूह खेरीच केथु, केदी तुमू बुरहो किरहो, एने सेंका दिरहो नाय, ते नाह ज्य ओलोस किरहो, जो ज्या अंजीरान जाड़ा हेऱ्यो किरेल हे; पुण केदी ज्या बोयड़ाह बी किहो, काय उखेल जा, एने देरीयाम जाय पोड़, ते ज्यो एय जाय। 22 एने जो काय तुमू विन्ता माय बुरहो केरीन मांगहो तो सोब तुमूह जुड़ी।”
23 यीशु मोंदिर माय जाईन हिक आपतालो, तेवी मुखी चाकऱ्या एने डायला माणहे तान जागे आवीन फुशा, “तु ज्य काम कुणीन आदिकार माय किरेह? एने तुवाह ज्यो आदिकार कुण आपेल?”
24 यीशु ताह जापाप आप्यो, “मी बी तुमूह एक वात फुसथो, केदी तो माहु किहो, ताहार मी बी केह काय ज्य काम कुणीन आदिकार माय केरथु। 25 योहानान बपतीस्मा का रेन एतो? हेरगा उगे रेन काय माणहा उगे रेन?”
28 तुमूह काय सोमेजतेह, एक माणहान दुय सोरा एता; तु पेल्ला फाय जाईन किथे, “एय बेटा, आज तु अंगुरान वाड़ीम काम केर।” 29 तो जापाप आप्यो, “मी नाह जाण्यो” पुण पासाण रेन ताह पासतावो आवो एने तो गीयो। 30 पुशो दिहरा बेटाख फाय जाईन तो तिहेस केयो, तो जापाप आप्यो, “होव जाथु,” पुण नाह गीयो। 31 ज्या दुया माय रेन कुण आबाख ने मोरजी पुरी किऱ्यो?
33 यीशु केयो, “उंजु एक किस्सो हुमलो, एक खेतान मालीक ईतो, तो अंगुरान वाड़ी लागाड्यो, तान कावदेन वाड़ जेठी, एने ता माय रूहान केरता कुंडण्यो बाणायो; एने मालो बांद्यो, एने किरसाणाह तान ठिको आपीन दिहरा देसा माय जात रिनो।[~7~] 34 जेवी फोले पाक गीया तेवी तो फोल लेणेन केरता तान पावराह किरसाणा फाय मुकल्यो। 35 पुण किरसाण तान पावराह देरीन, थोड़ाक जाणाह देना, एने थोड़ाक जाणाह मार देना; एने थोड़ाक जाणाह देगड़ा केरीन देना। 36 तो पुशो जास्ती पावराह मुकल्यो, एने ता ता हेऱ्या बी तिहेस केऱ्या। 37 सेवली बुखेत तो तान बेटाख ता फाय ज्य किन मुकल्यो, काय ता मार बेटाख ने मान मेलती। 38 पुण किरसाण बेटाख देखीन तान तान केया ज्यु ते वोस हे, आवो, ज्याह मार देता एने ज्यान आखो मालदेन लेय लेता। 39 एने ता ताह देऱ्या एने अंगुरान वाड़ीम रेन बाहेर काड़ीन मार देना।”
40 केरीन यीशु ताह फुशो, “जुलबुखे अंगुरान वाड़ीन मालीक आवी, ते ता किरसाणा हिऱ्यो काय केरी।”
41 तो खाराब माणहाह खेतेम केर देय, “एने अंगुरान वाड़ीन ठिको दिहरा किरसाणाह आप देय, जा टेम पोर कामाय आपती रेती।”
42 यीशु ताह केयो, तुमू केदी पुस्तेक माय ज्यो नाह वाच्या?[~8~]
43 केरीन मी तुमूह केथु, “बोगवानान राज तुमू फाय रेन विसाय जाय; एने ओहली जातीह जी तान फोल आपी, तीह तो आप देय। 44 जो ज्या देगड़ा पोर पोड़ी, तो चुरा चुरा वोल जाय; एने जा पोर पोड़ी, ताह देल देय।”[~9~]
45 मुखी चाकऱ्या एने फरिसी तान किस्साह होमलीन सोमजी गीया काय ज्यु आमरास बाराम किथे। 46 एने ता ताह देरणे होदताला, पुण माणहाह देखीन बिय गीया; काहाकाय माणहे ताह जाणकार सोमेजताला।
<- मत्ती 20मत्ती 22 ->